بعد از روی کار آمدن آخوند خاتمی در سال ۷۶ غرب و آمریکا به‌شدت دنبال مماشات با این رژیم بودند.
آمریکا در ۸اکتبر ۱۹۹۷ در زمان ریاست‌جمهوری بیل کلینتون مجاهدین را در لیست «سازمان‌های تروریستی خارجی» قرار داد.
یک روز پس از آن یک مقام دولت کلینتون گفت: «گنجاندن نام مجاهدین در این لیست به‌عنوان یک علامت حسن‌نیت به تهران و محمد خاتمی، صورت گرفته است»(روزنامه لس‌آنجلس‌تایمز ۹اکتبر ۱۹۹۷).
مارتین ایندیک در این باره گفت: «نام‌گذاری تروریستی مجاهدین بخشی از سیاست نزدیکی کلینتون با تهران بود»(مارتین ایندیک مدیرکل وقت وزارت‌خارجهٔ آمریکا - گفتگو با نیوزویک سپتامبر ۲۰۰۲).
به‌دنبال آمریکا، در سال ۲۰۰۲ اتحادیه اروپا هم سازمان مجاهدین را در لیست گروه‌های تروریستی قرار داد.
از همان ابتدا سازمان مجاهدین به این لیست‌گذاری اعتراض کرد و نبرد حقوقی سهمگین برای خروج از لیست را آغاز نمود.
به‌دنبال آن در ۴تیر ۸۷ پارلمان بریتانیا پس از صدور رأی دادگاه این کشور، مجاهدین را از لیست تروریستی خارج کرد.
در روز ۷بهمن و پس از رأی دادگاه‌های اروپایی، اتحادیه اروپا نیز مجاهدین را از لیست تروریستی حذف کرد.
سولانا در این باره گفت:
«اتحادیه اروپا چاره‌ای به‌جز تبعیت از حکم دادگاه اروپایی نداشت»(سولانا، نماینده عالی سابق سیاست امنیتی و خارجی مشترک اتحادیه اروپا)
به‌دنبال این موفقیت، مجاهدین روی خروج از لیست تروریستی آمریکا متمرکز شدند.
در ۱۲خرداد ۱۳۹۱ دادگاه استیناف فدرال در واشنگتن، به وزارت‌خارجه ۴ماه فرصت داد تا در مورد لیست‌گذاری مجاهدین بازنگری کند و تصمیم بگیرد.
سرانجام در ۷مهر ۱۳۹۱ هیلاری کلینتون، وزیر خارجهٔ وقت آمریکا با گردن نهادن به حکم دادگاه استیناف، نام سازمان مجاهدین، شورای ملی مقاومت و ارتش آزادیبخش را از لیست تروریستی حذف کرد.
بدین ترتیب در یک نبرد حقوقی طولانی و سهمگین روشن شد که فعالیت‌های مجاهدین ربطی به تروریسم ندارد و مجاهدین و ارتش آزادیبخش مقاومتی مشروع و مردمی هستند.
