۵۹سال نبرد جانانه با دو دیکتاتوری شاه و شیخ
نگاهی به ۱۰فراز از تاریخچهٔ نبرد و پایداری سازمان مجاهدین خلق و رهبری پاکبازانهٔ آن. سفری آمیخته با خون و رنج.
ضربه شهریور ۱۳۵۰ و شهادت بنیانگذاران
در پی بنیانگذاری مجاهدین در سال۱۳۴۴ و ۶سال کار مخفیانه و بی‌نام و نشان، بر اثر ضربه اول شهریور۵۰ تمامی اعضای مرکزیت و ۹۰درصد کادرهای مجاهدین توسط ساواک دستگیر شدند. در بهمن ۱۳۵۰ اعضای مرکزیت مجاهدین در دادگاهی که ساواک می‌خواست با برگزاری آن پز قدرقدرتی بدهد، به‌قیمت پذیرش حکم اعدام، شاه و رژیمش را به محاکمه کشیدند و دفاعیاتشان جامعه را تکان داد. بنیانگذاران مجاهدین در ۴خرداد سال۱۳۵۱ شجاعانه در برابر جوخه‌های تیرباران ایستادند و با فدای خون خود، رسم فدای بیکران برای تحقق آرمان آزادی مردم را به ثبت رساندند.
غلبه بر کودتای اپورتونیستهای چپ‌نما در سال۱۳۵۴ و احیای سازمان
در بهار۱۳۵۲ پس از شهادت مجاهد کبیر رضا رضایی و ایجاد یک خلأ رهبری در بیرون از زندان، فرصت‌طلبان چپ‌نما با خیانتی آشکار با ادعای تغییر ایدئولوژی سازمان مجاهدین را متلاشی کردند. مسعود رجوی که پس از شهادت حنیف کبیر، رهبری مجاهدین را برعهده داشت، برای غلبه بر این جریان انحرافی در شرایط سخت زندان با هزاران ساعت کار آموزشی و تبدیل زندان به کانونی نوین از مبارزه، و با تدوین کتابها و جزوات متعدد در شناخت اپورتونیسم و مبانی هویت مجاهدین، توطئه و خیانت را درهم شکست و با ارائهٔ اصل مهم «اسلام، چپ مارکسیسم» نه تنها سازمان را احیا کرد، بلکه آینده آن را برای عبور از توفانهای سختی که در راه بود، تضمین کرد.
دوران مبارزه افشاگرانهٔ سیاسی در برابر خیانتهای خمینی به انقلاب مردم و ۳۰خرداد
در سال۱۳۵۷ مدت کوتاهی پس از آزادی مسعود رجوی و آخرین دسته از زندانیان سیاسی در روز تاریخی ۳۰دی، دیکتاتوری سلطنتی با قیام مردم سرنگون شد. اما خمینی انقلاب مردم را سرقت کرد. مجاهدین تحت رهبری مسعود رجوی، در دوراهی تشکیل حزب یا ارتش خلق، راه دوم را انتخاب کردند و با تأسیس میلیشیا در عین تلاش برای حفظ آزادیهای برآمده از انقلاب ضدسلطنتی روش مبارزه سیاسی مسالمت‌آمیز را در پیش گرفتند و تلاش کردند حاکمیت خمینی را به‌سمت دمکراسی اصلاح کنند و سوق بدهند، اما خمینی طی دو سال و نیم اصلاح‌ناپذیری و ماهیت ضدمردمی خود را آشکار کرد و در ۳۰خرداد سال۶۰ دستور آتش گشودن به تظاهرات مسالمت‌آمیز ۵۰۰هزار نفره هواداران مجاهدین را صادر کرد و اعدامهای گروهی و بی‌وقفه را در زندانها به راه انداخت. آزمایش اصلاح‌پذیری خمینی پایان یافت و مجاهدین مقاومت انقلابی سراسری را در برابر سرکوبهای رژیم آغاز کردند.
تشکیل شورای ملی مقاومت و پرواز بزرگ در سال۱۳۶۰
مسعود رجوی یک ماه پس از آغاز مقاومت علیه رژیم آخوندی همزمان با سالگرد قیام ملی در ۳۰تیر سال۱۳۶۰، شورای ملی مقاومت را که جبهه‌یی از نیروهای سیاسی مترقی بود، به‌عنوان جایگزین این رژیم در قلب تهران بنا گذاشت، در ۷مرداد ماه نیز با پروازی پرمخاطره از قلب پایگاه یکم شکاری تهران به پاریس رفت. پروازی به‌منظور معرفی و تثبیت شورای ملی مقاومت به‌مثابه تنها جایگزین دمکراتیک برای رژیم ضدبشری خمینی و تضمین انقلاب نوین ایران.
انقلاب ایدئولوژیک مجاهدین در سال ۱۳۶۴ با حضور یک زن (مریم رهایی) در رهبری سازمان و تشکیل رهبری نوین مجاهدین
در پاسخ به کشتار و بربریت سیاه و بی‌سابقهٔ آخوندی به‌ویژه سرکوب وحشیانه زنان، مریم رجوی برای ارتقای ایدئولوژیک مجاهدین و آزاد کردن انرژی‌های عظیم انسانی جهت تحقق سرنگونی آخوندها با یک فداکاری عظیم، یک انقلاب ایدئولوژیک را در درون مجاهدین آغاز کرد. رهایی و اعاده حقوق زن ـ به‌عنوان شرط ضروری رهایی مرد ـ نقطه عزیمت این جهش ایدئولوژیکی در درون مجاهدین بود. بی‌تردید بدون انقلاب ایدئولوژیک، مجاهدین هرگز قادر به عبور از دل توفانهای سهمگین این سالیان نبودند.
عزیمت مسعود رجوی به عراق و تأسیس ارتش آزادیبخش ملی ایران
روز ۱۷خرداد سال۱۳۶۵ مسعود رجوی با عزیمت به عراق، بنای ارتش آزادیبخش ملی ایران را در ۳۰خرداد سال۶۶ گذاشت. ارتشی که با انجام یک صد عملیات کوچک و بزرگ طی یک‌سال توانست علاوه بر طلسم جنگ‌طلبی خمینی، ماشین جنگی پر جنایت او را نیز در هم بکوبد و با نبردهای آفتاب و چلچراغ خمینی را وادارد برای جلوگیری از سقوط رژیمش زهر آتش‌بس در جنگ ضدمیهنی را بنوشد.
انتخاب مریم رجوی به‌عنوان رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت
پس از مرگ خمینی در سال۱۳۶۸ مریم رجوی به‌عنوان مسئول اول سازمان مجاهدین انتخاب شد. ۴سال بعد، در سال۱۳۷۲ مریم رجوی توسط شورای ملی مقاومت به‌عنوان رئیس‌جمهور دوران انتقال حاکمیت به مردم ایران برگزیده شد. مسعود رجوی در این زمینه گفت: «انتخاب رئیس‌جمهور مقاومت مریم رجوی در رأس شورای ملی مقاومت ایران... مبین بلوغ سیاسی تنها آلترناتیو دمکراتیک برای رژیم ضدانسانی خمینی و حاکی از حتمیت سرنگونی این رژیم توسط ارتش آزادیبخش ملی ا‌ست».
بمباران قرارگاههای ارتش آزادیبخش در سال۸۲ و کودتای ۱۷ژوئن ۲۰۰۳
پس از سقوط دولت عراق، از یک‌سو دولت آمریکا در رأس یک ائتلاف که به عراق حمله کرده بود، اقدام به بمباران سنگین قرارگاهها و ستونهای ارتش آزادیبخش نمود و از سوی دیگر آخوندها در یک زد و بند کثیف با دولت وقت فرانسه به مقر مرکزی شورای ملی مقاومت در اورسوراواز حمله کرده و رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت را همراه با صدها تن از اعضا و هواداران مجاهدین دستگیر کردند؛ توطئه‌یی که مجاهدین با مقاومت تمام‌عیار و مشعله‌ای فروزان انسانی آن را به شکست کشاندند. این حملات سنگین تنها به یمن انقلاب ایدئولوژیک و پایداری مجاهدین به عهد و پیمانهایشان دفع شد.
۱۳۹۱ – حذف نام سازمان مجاهدین از فهرست سازمانهای تروریستی
بمباران و حمله و دستگیری مجاهدین تحت برچسب تروریسم که در مماشات با فاشیسم مذهبی حاکم در ایران صورت گرفته بود در سال۱۳۹۱ با شکست کامل مواجه شد. سازمان مجاهدین با هدایت مریم رجوی بزرگترین کارزار حقوقی بین‌المللی را به پیش برد و در نهایت وزارت‌خارجه آمریکا مجبور شد رسماً سازمان مجاهدین، ارتش آزادیبخش ملی و شورای ملی مقاومت را از فهرست تروریستی خارج کند.
۱۳۹۵ - انتقال پیروزمندانهٔ مجاهدین از عراق به آلبانی
در شرایطی که رژیم آخوندی به‌دنبال توطئه و قتل‌عام مجاهدین در عراق بود با تلاشهای شبانه‌روزی مریم رجوی و هماهنگی با کشور آلبانی در یک تلاش سخت اعضای مقاومت، اعضای مجاهدین مستقر در عراق، تا آخرین نفر در هیأت تشکیلاتی از عراق خارج شدند. پس از آن مجاهدین با پایه‌ریزی مؤسسان پنجم ارتش آزادیبخش و گسترش کانون‌های شورشی به مبارزهٔ خود اوجی دیگر بخشیدند.
