روز پنجشنبه ۱۶فروردین ۱۴۰۳ شورای حقوق‌بشر سازمان ملل، قطعنامهٔ تمدید مأموریت گزارشگر ویژهٔ حقوق‌بشر برای ایران و مأموریت هیأت حقیقت‌یاب مستقل را که محصول قیام ۱۴۰۱ است تصویب کرد.
تصویب این قطعنامه در شرایطی صورت گرفت که حکومت آخوندی با انواع زد و بندها و تهدید و تطمیع ها و بسیج عواملش و دولتهایی که در منطقه و جهان با این رژیم همراهی می‌کنند، سعی می‌کرد از تمدید مأموریتهای گزارشگر ویژه و هیأت حقیقت‌یاب جلوگیری کند.
چند هفته پیش، آخوند اژه‌ای سردژخیم قضاییهٔ جلادان به‌منظور جلوگیری از تمدید مأموریت گزارشگر و کمیتهٴ حقیقت‌یاب، با لجن‌پراکنی علیه مقاومت ایران گفت: «همان شیاطین که در پاییز ۱۴۰۱ قصد به هم ریختن کشور و تهدید امنیت ما را داشتند و نتوانستند، بعد‌ها با دروغ‌پردازی و کشته‌سازی و جعلیات درصدد برآمدند تا برای هیأت به‌اصطلاح حقیقت‌یاب بین‌المللی در مورد ایران، مواد خام تهیه کنند و با الفاظ پرطمطراق فضاسازی کنند» (میزان ـ ۲۱ اسفند).
تعیین گزارشگر ویژه برای ایران چندین سال است که موضوع کارزارهای مقاومت ایران در مقرهای ملل متحد در ژنو و نیویورک برای حسابرسی از دشمن ضدبشری بوده است. شهید بزرگ حقوق‌بشر دکتر کاظم رجوی – که می‌گفت ما حقوق بشر را با خون خود می‌نویسیم – نقش جدی در پی‌ریزی این فعالیت‌ها داشت. او بسیاری از مجاهدان شکنجه شده در زندانها را برای ادای شهادت با خود به مقرهای ملل متحد در ژنو و نیویورک برد و تلاشهای او در تصویب قطعنامه‌های متعدد محکومیت رژیم در کمیسیون حقوق‌بشر در ژنو (نام قبلی همین شورای حقوق بشر) و نخستین قطعنامه محکومیت رژیم در مجمع عمومی ملل متحد فراموش ناشدنی است.
اما در رابطه با اجلاس جاری حقوق‌بشر و در تلاش برای تمدید مأموریت گزارشگر ویژه و هیأت حقیقت یاب، مقاومت ایران و یاران اشرف‌نشان در ژنو و سوئیس و دیگر کشورهای اروپایی و هم‌چنین در آمریکا و مقر ملل متحد در نیویورک به فعالیت‌های فشرده‌یی از جمله ارائه اسناد و مدارک، تظاهرات و نمایشگاههای افشاگرانه و کنفرانس‌های مطبوعاتی مبادرت کردند.
جوشش خون۳۰هزار سربه‌دار ۶۷ و قهرمانان شهیدی که خونهای پاکشان سراسر ایران را رنگین کرده و مجاهدان سرموضعی که از شکنجه‌گاههای دشمن ضدبشری عبور کرده و درباره جنایات دژخیمان رژیم گواهی داده‌اند در موفقیت این تلاشها نقش ویژه داشت.
در همین رابطه، ۶۸گزارشگر، کارشناس و کمیسر فعلی و پیشین سازمان ملل طی نامه‌یی به رئیس اجلاس جاری شورای حقوق‌بشر و کشورهای عضو نوشتند: «معافیت از مجازات و عدم پاسخگویی در مورد نقض جدی حقوق‌بشر هم‌چنان یکی از ویژگیهای مهم و تکراری در صحنه سیاسی ایران است. ما معتقدیم که بخشی از این معافیت ناشی از شکست در حسابرسی از مقامات ایران به‌خاطر شراکت آنها در قتل‌عام زندانیان سیاسی در سال ۱۹۸۸ (قتل‌عام ۶۷) است».
۶۸گزارشگر، کارشناس و کمیسر فعلی و پیشین سازمان ملل با حمایت از فراخوان گزارشگر ویژه حقوق‌بشر به حسابرسی از جنایات رژیم در دههٔ ۶۰ و کشتار جوانان ایران در قیام آبان ۹۸ می‌نویسند: «ما از درخواست گزارشگر ویژه در مورد ایران برای ایجاد یک مکانیسم پاسخگویی بین‌المللی در رابطه با رویدادهای طولانی‌مدت که با مصونیت مداوم از مجازات مواجه شده‌اند، از جمله ناپدید شدن اجباری و اعدام‌های سریع و خودسرانه که در سال‌های ۱۹۸۱ و ۱۹۸۸ (۱۳۶۰ و ۱۳۶۷) و اعتراضات نوامبر ۲۰۱۹ (آبان ۱۳۹۸) صورت گرفت، حمایت می‌کنیم».
در پایان نامهٔ گزارشگران و کارشناسان به رئیس شورای حقوق‌بشر آمده است: «وقت آن است که قساوتهایی را که در ایران جریان دارد به چالش بکشیم. به‌خاطر کار تعیین‌کننده گزارشگر ویژه در مورد ایران و هیأت مستقل بین‌المللی حقیقت یاب، ما از کشورهای عضو شورای حقوق‌بشر می‌خواهیم که به قطعنامهٔ ارائه شده به این شورا رأی مثبت بدهند و هر دو مأموریت را برای یک دورهٔ یک ساله تمدید کنند».
در آغاز سال جدید، ارائهٔ همزمان گزارش کمیتهٔ حقیقت‌یاب و گزارش نهایی جاوید رحمان در پنجاه و پنجمین اجلاس شورای حقوق‌بشر، با تأکید بر «جنایت علیه بشریت» و ضرورت نفی مصونیت از حسابرسی و مجازات آمران و عاملان «قتل‌عام»، تعادل خلیفهٔ خون‌ریز را برهم زد. اکنون، تصویب قطعنامهٔ تمدید مأموریت گزارشگر ویژه و مأموریت کمیته حقیقت‌یاب دو ضربهٔ سنگین حقوقی و سیاسی بر رژیم اعدام و قتل‌عام است.
