پس از گذشت بیش از ۶ماه از جنگ و بحران خاورمیانه، در بامداد یکشنبه ۲۶فروردین با حملهٔ موشکی و پهپادی رژیم آخوندی، که خامنه‌ای تحت عنوان «تنبیه اسرائیل» دستور آن را داده بود، این جنگ از نقطه‌عطف مهمی در ارتباط با نقش این رژیم گذشت.
بنا بر تصریحات وزیر خارجه رژیم، همه چیز از ۷۲ساعت قبل از شروع حمله، به‌آمریکا و کشورهای منطقه اطلاع داده شده بود. رژیم تأکید کرده بود که با منافع آمریکا مطلقاً کاری ندارد و در رابطه با اسراییل نیز هدف رژیم یک حمله محدود است.
جان کربی سخنگوی شورای امنیت ملی کاخ‌سفید گفت: ما پیامهای بسیار روشنی چه علنی و چه خصوصی به‌رژیم ایران دادیم که در صورت حمله به‌نیروهای آمریکا، با عواقب بسیار جدی مواجه خواهد شد.
در نخستین ساعات بامداد یکشنبه پس از شلیک موشکها، نمایندهٔ رژیم در سازمان ملل و پس از او وزیر خارجهٔ رژیم و رئیس ستاد نیروهای مسلح آن عجولانه و هراسان خاتمه عملیات را اعلام کردند.
رژیم در این حمله بیش از ۳۳۰پهپاد و موشک زمین به‌زمین و موشکهای کروز به‌سمت اسراییل پرتاب کرد. اما گزارشها نشان می‌دهد که این حمله به سختی شکست‌خورده و هیچ هدفی را محقق نکرده است. به گفتهٔ منابع اسراییلی ۹۹درصد آنچه رژیم شلیک کرده بود یا به‌اسراییل نرسید و در بین راه بر فراز آسمان اردن و سوریه منهدم شد یا در داخل خاک اسراییل رهگیری گردید و به‌هدف مورد نظر اصابت نکرد. طبق گزارشهای اولیه یک دختربچهٔ ۸ ساله عرب در صحرای نقب مورد اصابت ترکش موشکهای رهگیری‌کننده قرار گرفت و به‌سختی مجروح شد.
برخی موشکهای رژیم به‌خاطر نقص فنی در داخل خاک ایران و برخی نیز در داخل خاک عراق و سوریه فرو افتاده است.
تعدادی از موشکها و پهپادهای شلیک شده توسط نیروهای آمریکا و انگلستان مستقر در منطقه، رهگیری و ساقط شده‌اند.
در پی حملهٔ رژیم، بسیاری از سران کشورها، این حمله را به‌عنوان اقدامی در تشدید بحران محکوم کردند:
بایدن رئیس‌جمهور آمریکا طی پیامی نوشت: «من حملات ایران را با شدیدترین عبارات ممکن محکوم می‌کنم و بر تعهد آهنین آمریکا به‌امنیت اسراییل تأکید می‌کنم.
ماکرون رئیس‌جمهور فرانسه اقدام رژیم را بی‌سابقه و تهدیدی برای منطقه دانست و خواستار خویشتنداری طرفین گردید.
ریشی سوناک نخست‌وزیر انگلستان طی بیانیه‌یی اعلام کرد: «من به‌شدیدترین وجه حمله مخرب رژیم ایران علیه اسراییل را محکوم می‌کنم. این حملات تهدید شعله‌ور کردن تنشها و بی‌ثبات کردن منطقه را به‌همراه دارد».
شولتز صدراعظم آلمان گفت: «این یک حمله غیرقابل دفاع است. این تشدید وحشتناک وضعیت است و به‌هیچ‌وجه قابل قبول، قابل درک یا قابل توجیه نیست».
گوترز دبیرکل ملل متحد نیز حملهٔ رژیم ایران را به‌عنوان یک تشدید جدی اوضاع محکوم کرد.
وزارت‌خارجهٔ رژیم اعلام کرد سفیران انگلیس، فرانسه و آلمان را در اعتراض به مواضع‌شان احضار کرده است.
برخی از عواقب بلافصل حملهٔ رژیم نیز دامنگیر مردم ایران شد. در اثنای حمله، نرخ دلار به‌قیمت بی‌سابقه ۷۰هزار و ۵۰۰تومان رسید و در نقاط مختلف کشور صف بنزین و خرید نیازمندی‌های عمومی برای ذخیره کردن به‌خاطر شرایط جنگی تشکیل شد.
وزارت‌خارجهٔ اسراییل با صدور بیانیه‌یی، ضمن تأکید بر حق پاسخگویی اسراییل به‌شلیک موشکهای بالستیک توسط رژیم ایران، از جامعه بین‌المللی خواست سپاه پاسداران رژیم ایران را که عامل اصلی این حمله بود، در فهرست سازمانهای تروریستی قرار دهند و تحریم‌ها علیه رژیم ایران را افزایش دهد.
وزیر کابینه جنگ اسراییل گفت اسراییل در پاسخ به‌حمله موشکی و پهپادی گسترده، در زمان مناسب، قیمت آن را از رژیم ایران خواهد گرفت.
وزیر فرهنگ اسراییل گفت: رژیم افراطی ایران دستکشهای خود را در آورده است. اسراییل نباید در برابر سر مار سست بشود.
به گزارش رویترز روز یکشنبه گفتگوی آنلاین سران هفت کشور بزرگ صنعتی جهان که رئیس‌جمهور آمریکا پس از حملهٔ رژیم خواستار آن شده بود، برگزار شد. رهبران آمریکا، آلمان، انگلستان، ایتالیا، ژاپن، فرانسه و کانادا روز یکشنبه پس از این تماس ویدیویی طی بیانیه‌یی اعلام کردند: «ما رهبران گروه هفت (G7) حملهٔ مستقیم و بی‌سابقهٔ رژیم ایران به اسراییل را به صراحت محکوم می‌کنیم. رژیم ایران صدها پهپاد و موشک به سمت اسراییل شلیک کرد. اسراییل با کمک شرکای خود این حمله را شکست داد. ما همبستگی و حمایت کامل خود را از اسراییل و مردم آن ابراز می‌کنیم و بر تعهد خود نسبت به امنیت آن تأکید می‌کنیم. رژیم ایران با اقدامات خود بیش‌از‌پیش به سمت بی‌ثباتی منطقه گام برداشته و خطر تشدید غیرقابل کنترل منطقه را در پی دارد».
ملاحظه می‌شود که تقریباً همهٔ دنیا در سطح دولتها و نه‌فقط پارلمانها در محکوم کردن جنگ‌افروزی انگشتها را به‌سمت رژیم آخوندی گرفته‌اند و حتی متحدان رژیم نیز به‌خاطر این تشدید تنش ابراز نگرانی عمیق کرده‌اند.
به این ترتیب همه چیز حاکی از اجماع جهانی دربارهٔ «سرمار» و تشدید بی‌سابقهٔ بحران است. بحرانی که خلیفهٔ جنگ‌افروز در آن به دام افتاده است.
