پدر آرتور هروه، کشیش شریف فرانسوی که از حامیان مشهور مستمندان و یار دیرین ودیرپای مقاومت ایران بود، روز سهشنبه ۴آذر ماه در سن ۸۲ سالگی در شهر لیل فرانسه بر اثر بیماری درگذشت.
او مسئولیت مذهبی یک کلیسا را در یک کشتی معروف و قدیمی در شهرکنفلان استان ایولین فرانسه به عهده داشت و دارای محبوبیت بسیار در میان اقشار مختلف مردم منطقه خصوصاً نیازمندان و اقشار کمدرآمد و ضعیف جامعه بود.
حمایت معنوی ومادی از پناهندگان کشورها و از جمله پناهندگان ایرانی در زندگی پربار او میدرخشد. او در مقاطعی که مقاومت ایران در اثر سیاست مماشات اروپا در شرایط سخت و سنگین قرار میگرفت به حمایت تمامعیار از مقاومت ایران اهتمام میکرد و خصوصاً درپروسه زد و بندهای مماشات فرانسه با رژیم آخوندی درپروسه ۱۷ژوئن ۲۰۰۳، تمامی توش و توان شخصی و مذهبی و قانونیاش را برای این حمایت به کار گرفت ودر این مسیر، از فشارها و تنگناهایی که برایش ایجاد میشد هراسی نداشت و در سالهای بعد تا یک ماه قبل از درگذشت، نیز پیوسته جویای وضعیت مجاهدین در اشرف۳بود.
در مارس سال۲۰۰۵-میلادی، خانم مریم رجوی برای قدردانی از حمایتهای این کشیش ارجمند فرانسوی، با حضور در کشتی ژوسه و درکلیسای پدر آرتور که از مراکز حمایت وی از مستمندان بود، برای پدر آرتور و یارانش در کلیسا، در مسیر فعالیتهای شرافتمندانه آنها در کمک به نیازمندان آرزوی موفقیت کرد. خانم رجوی تأکید کرد تلاشهای انساندوستانه و حمایتهای بیدریغ پدر آرتور از مقاومت و رزمندگان آزادی ایران براستی مصداق تعالیم عیسی مسیح پیامبر بزرگ خداست و مردم و مقاومت ایران هرگز آن را فراموش نخواهند کرد.
خانم مریم رجوی درگذشت این کشیش شریف فرانسوی و حامی گرانقدر مقاومت مردم ایران را تسلیت گفت و برای او شادی روح و علو درجات آرزو کرد.